گردآورنده:سرکارخانم راضیه یوسفی نژاد
«علي مع الحق و الحق مع العلي»
راز هستی،زیبایی،ماندگاری،عظمت،جلال و شکوه هرچیزی جز جلوه گری نور عظمت حق و آیت بودن برای خدا نیست .کل من علیها فان و یبقی وجه ربک ذوالجلال والاکرام،اینما تولوا فثم وجه الله.
به همین خاطر است که برخی جمیل اند و بعضی اجمل ،برخی کبیر اند و بعضی اکبر و....
تا برسد به وجودی مانند امیرالمومنین که اسم اعظم حق و آیت کبرای خداست و آن چنان ذوب در نور حق شده که «علي مع الحق و الحق مع العلي».
بر همین اساس است که وجود اميرالمؤمنين عليه الصلاة والسلام از جهات متعدد و در شرايط گوناگون، براى همه نسل هاى بشر، يك درس جاودانه و فراموش نشدنى است؛ چه در عمل فردى و شخصى خود، چه در محراب عبادتش، چه در مناجاتش، چه در زهدش، چه در محو و غرق شدنش در ياد خدا، و چه در مبارزه اش با نفس و شيطان و انگيزه هاى نفسانى و مادى.
درباره آن حضرت گفته اند:
علی را عدلش به خاک و خون غلتاند. اگر اميرالمؤمنين می خواست عدالت را رعايت نکند، ملاحظه کاری بکند، شأن و مقام و شخصيت خودش را بر مصالح دنيای اسلام ترجيح بدهد، موفقترين و قدرتمندترين خلفا می شد و هيچ معارضي هم پيدا نمی کرد. اما اميرالمؤمنين شاخص حق و باطل است. به خاطر همين است که هرکس دنبال حضرت علي است و ايشان را قبول دارد و مي خواهد که مثل او عمل کند، حق است و هرکس که حضرت علي را قبول ندارد باطل است، به اين خاطر است که اميرالمؤمنين لبّ وظیفه، بدون ذره ای دخالت دادن منیت،احساسات و منافع شخصی خود، در آن راهي که انتخاب کرده، حرکت کرده است. لذا علي علیه السلام واقعا ميزان الحق است. « وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ يَشْرِي نَفْسَهُ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ »
فقط در شهادت این بزرگوار نبود، در لحظه مرگ نبود که امیرالمؤمنین جانش را در راه خدا داد، بلکه در طول عمر، اميرالمؤمنين همواره جان خود را در راه خدا داد.
